Είναι άγριο μιλάω για μια πραγματικά καλογραμμένη συμπαθή rom-com, όπως το Crash Course on Romance ίσως να πηδάει τον καρχαρία, αλλά πραγματικά ανησυχώ ότι μπορεί να οφείλεται σε ένα νέο και μάλλον η δευτερεύουσα πλοκή της τελευταίας στιγμής παρουσιάζεται στο επεισόδιο 12. Έτσι, ολόκληρη η ιστορία του «ποιος είναι ο δολοφόνος» έχει πασπαλιστεί αρκετά καλά μέσα από αυτό το δράμα, δεν είναι το αγαπημένο μου αφού πρόκειται για rom-com, αλλά προφανώς υπάρχει πολύ σκοτάδι στο ιδιωτικό φροντιστήριο και σχολικός κόσμος πίεσης για να μπορώ να το αποδεχτώ. Τα επεισόδια αυτού του Σαββατοκύριακου το οδήγησαν προς τα εμπρός, έτσι ένας πιθανός ύποπτος αποδεικνύεται ότι ίσως είναι ο ίδιος θύμα και η κόκκινη ρέγγα πολύ προφανής άλλος ύποπτος είναι πιθανώς ο πραγματικός κακός. Το περίεργο είναι ότι το δράμα ξαφνικά άφησε να εννοηθεί ότι βάζει τον καλύτερο φίλο της πρωταγωνίστριας και τον πνευματικά αργό νεότερο αδερφό της σε μια γραμμή αγάπης και ενώ δεν υπάρχει τίποτα κακό με αυτό σε αυτή την ιστορία, απλά βγαίνει από το αριστερό πεδίο τόσο αργά στο παιχνίδι. Όπως, τίποτα έστω και εξ αποστάσεως δεν προμήνυε ότι μέχρι ξαφνικά πέφτει σαν αεροπλάνο από τον ουρανό. Τουλάχιστον οι OTP έβγαλαν χαριτωμένα ραντεβού, ολοκλήρωσαν τη σχέση τους σαν ενήλικες, είχαν μια διαφωνία αλλά έφτιαξαν μιλώντας και συνεχίζουν να προβάλλουν τα χαρακτηριστικά του πώς μπορεί να είναι μια υγιής σχέση ενήλικα.
