Photo/SoMusic
Υπάρχουν πολλά γκρουπ στην Κορέα που έχουν κάνει θραύση με τα καλύτερα άλμπουμ τους. Queen, Ava, Scorpions και Carpenters. Υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τύποι που θα μπορούσατε να κάνετε ένα καλύτερο άλμπουμ με τα καλύτερα άλμπουμ τους. Αλλά το καλύτερο άλμπουμ είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Είναι ένας καλός τρόπος για να εισαγάγετε τον καλλιτέχνη σε αρχάριους, και ταυτόχρονα, κάνει τους αρχάριους να θυμούνται μόνο συγκεκριμένα τραγούδια. Πάνω απ’όλα, το μεγαλύτερο τυφλό σημείο του καλύτερου άλμπουμ είναι ότι είναι τόσο δημοφιλές που καταναλώνεται σε μια μεγάλη ποικιλία συλλογών, γεγονός που κάνει τον καλλιτέχνη και τη μουσική να αντιμετωπίζονται ελαφρά, αντίθετα με την αρχική του αξία. Θα πρέπει να τελειώνει με την εισαγωγή, αλλά καθώς τελειώνει η εισαγωγή, θυμούνται μόνο για τα τραγούδια που περιλαμβάνονται στο καλύτερο άλμπουμ. Το «Carpenters» του Kyungjun Lee είναι ένα βιβλίο που αντεπιτίθεται σε τέτοια τυφλά σημεία.
Πιστεύω ότι οι κριτικοί μουσικής έχουν δύο ρόλους. Το ένα είναι η ανάλυση και η παράδοση της τρέχουσας (μοντέρνας) μουσικής/μουσικών, και η άλλη είναι η ανάλυση και η παράδοση προηγούμενων μουσικών/μουσικών. Για τους κριτικούς που έχουν περπατήσει το μονοπάτι πάνω από το μέσο όρο, θα έρθει μια στιγμή που θα πρέπει να επιλέξουν μία από αυτές τις δύο επιλογές. Φυσικά, μπορείτε «κατά προσέγγιση» να φροντίσετε και τα δύο, αλλά το να προσπαθείτε να κάνετε και τα δύο «σωστά» είναι ήδη υπερβολική απόλαυση, δεδομένων των φυσικών περιορισμών όπως ο περιορισμένος χρόνος. Ο Kyungjun Lee είναι ένας κριτικός που έχει επικεντρωθεί στο τελευταίο από τα δύο τα τελευταία χρόνια. Blur, Oasis, Deep Purple, Judas Priest και αυτή τη φορά The Carpenters. Όπως και με προηγούμενα βιβλία, βελτίωσε τον τεράστιο όγκο πρωτότυπου υλικού που σχετίζεται με καλλιτέχνες, τους παρουσίασε σε μια ευανάγνωστη μορφή και επέκρινε τη μουσική τους από τη δική του οπτική γωνία. Ο πρόλογος και ο επίλογος, που υπογραμμίζουν με ακρίβεια την τρέχουσα θέση των Carpenters, οι οποίοι έλαβαν καθυστερημένα άλμπουμ αφιερώματος από σούπερ σταρ επειδή έφτασαν πολύ νωρίς, είναι τα κυριότερα σημεία.
Όπως όλοι γνωρίζουν, οι Carpenters είναι αδερφοί και αδερφές. δίδυμο. Ο μεγαλύτερος αδερφός της, Ρίτσαρντ, αναγνωρίστηκε από όλους ως σπουδαίος συνθέτης, ενορχηστρωτής, πιανίστας και παραγωγός, και η μικρότερη αδερφή της, Κάρεν, ήταν μια ιδιοφυής τραγουδίστρια με φωνή κοντράλτο που δόθηκε από τον Θεό. Η μουσική των Carpenters, και συγκεκριμένα τα τραγούδια της Karen Carpenter, μας παρηγόρησαν όταν ήμασταν κουρασμένοι, τόσο μέσα από τη λύπη όσο και από τη χαρά. Ο άνετος τόνος της Karen, σαν ένα αεράκι της αρχής του καλοκαιριού που ξεχνάς φυσώντας και συνειδητοποιείς τη σημασία του όταν σταματάς, επιτρέπει στον ακροατή να ερωτευτεί και να βυθιστεί σε αυτόν χωρίς κανένα βάρος ή ανησυχία. Είναι σαν,”Τι συμβαίνει, τι συμβαίνει;”Νιώθω σαν να σου μιλάω. Ο Kyungjun Lee θυμάται και μας υπενθυμίζει το μεγαλείο αυτού του συναισθήματος που κανείς δεν μπορεί να μιμηθεί ή να αναπαράγει σε κάθε γωνιά του βιβλίου.
Η Κάρεν ήταν επίσης εξαιρετική ντράμερ. Καθώς το βιβλίο αφιερώνει ένα κεφάλαιο σε αυτό, πρέπει να θυμηθούμε την Κάρεν, η οποία τραγουδούσε και έπαιζε σε μια συντηρητική εποχή, όταν οι γυναίκες επιτρεπόταν να παίξουν ντραμς και δεν τους επιτρεπόταν να τα δουν. Η εξαιρετική ερμηνεία της Κάρεν, η οποία αναγνωρίστηκε από τον διάσημο ντράμερ Χαλ Μπλέιν, ο οποίος έπαιξε πάνω από 35.000 συνεδρίες, ως ο καλύτερος ντράμερ, ήταν μια μεγάλη κληρονομιά του Τζο Μορέλο, ο οποίος είπε ότι οι «χαλαρές, φυσικές κινήσεις του σώματος» ήταν το μυστικό του. τεχνική ντραμς, και εμφανίστηκε στην ταινία’Whiplash’Ήταν μια βαριά αντανάκλαση του Buddy Rich, που έγινε το κεντρικό σημείο της αφήγησης. Εάν έχετε χρόνο, φροντίστε να ελέγξετε τις δεξιότητες της Karen στο YouTube.
Το βιβλίο έχει τίτλο”Carpenters”, αλλά το περιεχόμενο είναι στραμμένο προς την Karen. Αυτός είναι ο λόγος που η αναγνώστρια μπορεί να γνέφει με ζήλια για τον μεγαλύτερο αδερφό της Ρίτσαρντ ως καλλιτέχνη και γιατί η αναγνώστρια δεν μπορεί παρά να ρίξει δάκρυα για τη φευγαλέα ζωή της Κάρεν, η οποία πέθανε νέα μετά την τραγωδία του γάμου και της ανορεξίας. Ο Lee Kyung-jun είπε ότι ήθελε αυτό το βιβλίο να διαβαστεί σαν δράμα, αλλά αφού το διάβασε, φαίνεται ότι η πρόθεση του συγγραφέα ήταν σωστή.
Εν ολίγοις, αυτό το βιβλίο δείχνει ότι ήταν πραγματικά αληθινά. το καλύτερο, γνωστό σε πολλούς εγχώριους θαυμαστές της ποπ ως το καλύτερο άλμπουμ.Σαν τραγούδι των Carpenters, επισημαίνει τα πράγματα απαλά. Λέει την ιστορία ξεκάθαρα χωρίς να είναι πιεστικός. Από αυτή την άποψη, τα βιβλία μοιάζουν επίσης με μουσική.
Kim Seong-dae, κριτικός ποπ μουσικής [email protected]
*Αυτό το άρθρο μπορεί να μην είναι σύμφωνο με την εκδοτική οδηγία της έδρας μας.
Προφίλ συγγραφέα
Πρώην μέλος της επιτροπής επιλογής βραβείων λαϊκής μουσικής της Κορέας
Ο καθημερινός μου τακτικός συνεργάτης
Μουσική γουστόζ και συνεργάτης στο Webzine
